Nieuws & blogs

Paniek in de urenfabriek!

/

Tom Jansen - Lexxyn Groep

4 augustus 2021

Wat zou u doen met een paar uur extra tijd per dag? Meer cliënten helpen? Meer aandacht aan uw bestaande cliënten geven? Starten met Business Development of juist eindelijk eens gewoon een werkweek van 40 uur maken? Maar toch, de urenfabriek moet blijven draaien, dus als automatisering zorgt voor minder bestede uren per dossier, wat doet dat dan met de inkomsten? Een spannende spagaat tussen uren declareren en efficiënt werken. Kortom: paniek in de urenfabriek!

Automatisering: ieder voordeel heeft z’n nadeel

Efficiëntiewinst klinkt ieder kantoor normaliter als muziek in de oren. Echter wordt er, als het gaat om taakautomatisering, al snel gewezen naar de verdienmodellen. Zeker kantoren die op uurbasis aan dossiers of stukken werken, lopen als ze daaraan vasthouden, de kans dat hun inkomsten teruglopen als ze hun verdienmodel niet aanpassen op de efficiëntere werkwijze.

Nu zullen er voldoende kantoren zijn waar het werk tegen de plinten klotst en een snellere doorlooptijd van bijvoorbeeld producties of administratieve handelingen van harte welkom is, maar hoe leg je aan een cliënt uit dat uw urenbegroting van 4 uur voor een stuk, in de praktijk maar 30 minuten kostte? Betaalde de cliënt nou voor het eindproduct of voor uw tijd?

Een uren/kostenanalyse van uw dossiers en producties kan helpen om inzichtelijk te maken welke aspecten van uw werk zich lenen voor automatisering. Want wellicht dat het ene soort zaak of stuk juist baat heeft bij automatisering, en vraagt een ander soort stuk juist volledig maatwerk. Automatisering is nooit voor de volle 100% van uw business. Business Intelligence of dashboards met financiële inzichten en rapportages, kunnen daarbij helpen.

Werken voor een vast tarief of op basis van bestede uren?

Voor kantoren die wel werken met een vast tarief, voor bijvoorbeeld een contract of ander soort productie, is elke seconde efficiëntiewinst mooi meegenomen. Dit vergroot namelijk de marge per productie en maakt het mogelijk dat meer cliënten in minder tijd geholpen kunnen worden: ergo meer omzet per medewerker per uur.

Een tweede optie is dat er minder ondersteunend personeel nodig is. Maar eigenlijk zien we dit in de praktijk nooit voorkomen, omdat het bestaande personeel vaak al zoveel werk op het bordje had liggen dat alle handjes nog steeds nodig blijven. Zo kan eindelijk al het werk echt gedaan worden, of medewerkers kunnen dingen oppakken waar ze echt gelukkig van worden.

Veranderen van werkwijze

Kantoren zullen vaak ook willen vasthouden aan wat werkt. De cliënten en medewerkers hebben bepaalde verwachtingen qua hoe het werk wordt ingericht en uitgevoerd, en als dat werkt dan is dat natuurlijk prima. De vraag is of je het kantoor dan inefficiënt moet blijven laten werken, om aan de declarabele uren te komen. Je moet als kantoor dus creatief omgaan met de vraag: wat gaan we doen met die tijdswinst? Gaan we nieuwe elementen of rechtsgebieden van ons kantoor ontwikkelen, of activiteiten zoals Business Development of het kennismanagement verder professionaliseren?

Een verandering in werkwijze kan dus ook een verandering in verdienmodel betekenen voor het kantoor om rendabel te blijven. Of dat mogelijk is, bepaalt u helaas niet alleen zelf: de markt en uw vakgenoten bepalen uiteindelijk wat de cliënt acceptabel vindt. U hoeft daar alleen maar “even” op in te spelen om relevant te blijven. Hoe gaat u de paniek in uw urenfabriek onder controle brengen als die uitbreekt?

Digitaliseren of automatiseren?

Uit de Benchmark Digitalisering van de Nederlandse Advocatuur blijkt dat de meeste Nederlandse advocatenkantoren nog een hoop kansen laten liggen op het gebied van automatisering.

Benieuwd naar welke inzichten de benchmark heeft opgeleverd? Vraag kosteloos het rapport aan op https://lexxyn.nl/benchmark-digitalisering-van-de-advocatuur